[ Pobierz całość w formacie PDF ]
z tego korzystać.
Musimy wypracować zrównoważone sądy o wrażeniach pochodzących z wewnątrz. Podobnie jak
używamy zdrowego rozsądku w działaniach życia codzienego. Aatwo jest pomylić impuls pochodzący z
ciała astralnego z intuicją pochodzącą z wyższej Jazni. Czasami zmarły, który jest niedoświadczonym
obserwatorem na planie astralnym podsuwa sugestię. Może ona dotrzeć do mózgu i wydawać się intuicją.
Niestety, informacje w ten sposób podawane w dobrej wierze mogą być błędne.
Unikaj samego uczenia się. Zewnętrzne studiowanie rzeczy prowadzi często do materializmu.
Wielu ludzi błędnie uważa, że konflikt i walka są prawem życia. Gdy poznaje się świat, na ile to jest
możliwe, dostrzega się, że wszystko dąży ku dobremu. Gdy człowiek rozwinie astralną lub nawet wyższe
formy widzenia, uświadamia sobie, że zrozumienie uzyskane przez staranne rozważenie ma ograniczoną
wartość.Prawda została postrzeżona. zanim rozum wyciągnie wnioski. Nikt, kto widzi w ten sposób,
nie może być materialistą.
Buddhi jest jedną z duchowej triady w człowieku. Buddhi w każdym człowieku jest
promieniem Uniwersalnej duszy. Jest on zródłem duchowej, twórczej myśli w każdym człowieku.
Aby widzieć tę prawdę, trzeba mieć wiedzę o nieistniejącym". Być. to znaczy znalezć się poza
zobiektywizowaną istotą albo stanąć jako outsider" wobec siebie. Innymi słowy, aby zobaczyć
prawdę, człowiek powinien znalezć się całkowicie poza sobą i zobaczyć siebie razem z siecią złudzeń,
które sani stworzył. Nic nie może być bardziej realne niż realność świadomego życia. Każdy człowiek
jest w istocie boski. Aby to sobie uświadomić, musi znalezć się poza sferą swych złudzeń.
2. WIEDZA GAOWY" l MDROZ DUSZY
Uczeń pyta (mówi):
O Mistrzu, co mam czynić, aby osiągnąć Mądrość?
O Mistrzu Mądrości, co mam czynić, by doskonałość zdobyć?
27
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
Szukaj Zcieżek, o Lanu. Ale bądz czystego serca zanim rozpoczniesz wędrówkę. Jeszcze zanim
pierwszy postawisz krok, naucz się rzeczywiste od nierzeczywistego odróżniać, prawdziwe od fał-
szywego, przemijające od wiecznotrwałego. Przede wszystkim nauczyć się musisz wiedzę głowy"
(mózgu, intelektu) od mądrości duszy oddzielać, naukę oka" od nauki Serca".
Zaprawdę niewiedza jest podobna do szczelnie zamkniętej, powietrza pozbawionej klatki; a
dusza jest jak uwięziony, zamknięty w niej ptak. Nie może głosu dobyć, ni skrzydłem poruszyć; i oto
siedzi śpiewak ten zdrętwiały i niemy; aż z wyczerpania umiera.
Ale nawet niewiedza jest lepsza od nauki głowy" pozbawionej duchowej mądrości, która by
ją oświecać mogła i nią pokierować.
C.W.L.
Postęp okultystyczny jest niemożliwy, dopóki człowiek nie zdobędzie pewnej wiedzy o prawdzie i o
Drodze. Większość ludzi ma bardzo nikłą wiedzę o tym, co to znaczy być prawdziwym człowiekiem
oraz jakie cechy i czyny są niezbędne do osiągnięcia postępu. Dlaczego rozwój człowieka przebiega w
przeciwnym kierunku lub czemu staje przed degradacjÄ…. Potrzebna jest nam idea wielkiego
przeznaczenia, która każdego człowieka skłoni do pójścia naprzód.
Przez cały czas istnieje wolny, ale ciągły postęp całej ludzkości. W jego ramach postęp
człowieka można porównać do wspinania się na wieżę po spiralnych schodach. Każde koło, które on
zatacza jest trochę wyżej niż poprzednie. Człowiek niewiele wiedzący, myślący głównie o sobie,
postępuje w ten sposób. Trochę energii skierowanej ku wyższym sprawom ma dużo większą wartość
niż duża ilość energii skierowana na niższe sprawy. Jeżeli jedna dziesiąta myśli człowieka dotyczy
spraw duchowych, to znajduje się on powyżej przeciętnej. Na szczęście, dziewięć kroków do tyłu to
kroki krótkie, a jeden krok do przodu jest bardzo długi. %7łycie równoważy dobro i zło. W takich
warunkach człowiek musi być wyjątkowo zły, aby upaść. Poza tym bliski kontakt z ludzmi
nieegoistycznymi przyspiesza postęp człowieka.
Ignorancja jest przeszkodą w postępie. Również wiedza, która nie jest stosowana, ma
niewielkie znaczenie praktyczne i w pewnym sensie jest marnotrawstwem.
Ziarna mądrości nie mogą kiełkować bez powietrza ani też wzrastać. By żyć i plon
doświadczeń zbierać, umysł przestrzeni potrzebuje i głębi; oraz znaków, które by go pociągnęły ku
doskonałości diamentowej duszy". W królestwie Maji tych znaków nie szukaj; wznieś się ponad
ułudy dziedziny i nie ufając kapryśnym fantazji podszeptom, szukaj wiecznego, niezmiennego SAT.
W przypisach H. P. Blawatska mówi, że Diamentowa Dusza jest tytułem najwyższego Buddy.
Pana wszystkich tajemnic. W ..Tajemnej Doktrynie" jest dalej powiedziane, że charakter czy dusza,
jest jak diament. Na wzmiankę zasługuje proces indywidualizacji. W przypadku zwierząt, subtelne
cechy, takie jak uczucie i przywiązanie sięgają poziomu ludzkich. Podobnie umysł człowieka posiada
specjalne punkty" umożliwiające mu kontakt z wyższym światem i doświadczanie go. Inicjowany
przez te ..punkty" Budhi może zjednoczyć się z Duszą.
Bowiem umysł jest jak zwierciadło, kurz na nim osiada, gdy przedmioty odbija.
Ludzki umysł jest jak zwierciadło. Przyciąga i odbija każdy pyłek kurzu. Kurz. na lustrze to
uprzedzenia, złudzenia i wyobrażenia, które są w ciałach astralnym i mentalnym. Stwarzają one przeszkody
dla lepszego myślenia lub odczuwania. Dlatego lustro wymaga ścisłej obserwacji i powinno się z niego
codziennie usuwać kurz.
Tylko łagodny powiew mądrości duszy zmieść może ten kurz naszych ułud. Staraj się
więc od początku umysł twój z duszą jednoczyć.
Oddalaj się od niewiedzy, unikaj ułudy. Odwróć się od zwodniczych pokus tej ziemi, nie
ufaj twym zmysłom, bo zwodzą. W głębi szukaj - wewnątrz świątyni ciała, co twe wrażenia
zawiera - w Bezosobistym szukaj człowieka wieczności; a gdy go znajdziesz patrz jeszcze głębiej,
wszak jesteś Buddą (oświeconym).
28
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
Zmysły są ważne dla rozwoju życia. Muszą być użyte na każdym planie, aby zdobyć wiedzę. Lecz
zmysłowość lub przyjemność czerpana z wrażeń zwodzi nas. Zwykłe doświadczenie mówi nam. że nie
należy ufać temu aspektowi zmysłów.
Reinkarnujące się ego jest wiecznym człowiekiem. Trwa w ciągu wszystkich narodzin i śmierci,
podczas gdy osobowość jest osobistą cechą jednego życia. Wieczny człowiek trwa pośród wrażeń
zmieniających się osobowości.
Unikaj pochwal, o żarliwy uczniu, pochwały mamią, do samo-uludy prowadzą. Ciało twe
to nie ty, twoja Jazń-duch sama w sobie bezcielesna jest, ani nagana ani pochwala nie ma na nią
wpływu.
Samochwalstwo, o uczniu, jest jak wieża wysoka, na którą zarozumiały wdrapał się
głupiec i w dumnym rozsiadł się tam osamotnieniu, przez nikogo prócz niego samego nie
dostrzegany.
Niezasłużona pochwała zepsuła wielu ludzi. Prowadzi do pychy. Jest widoczna, gdy człowiek
porównuje się z tymi, co są poniżej. Pycha wznosi barierę i odgradza człowieka od bliznich. Aby cieszyć
się swą wyższą pozycją, człowiek stara się, aby inni wiedzieli jeszcze mniej niż on sam. Dzieli się wiedzą
[ Pobierz całość w formacie PDF ]