[ Pobierz całość w formacie PDF ]
malgranda karavano formis Tom Hutley kaj la gvardies-
tro, kiu evidente ne estis tre trankvila sub la murdemaj
rigardoj, per kiuj lin gardis la anglo.
Nenie en la irkao a sur la vojo iu vidiis. Camphuis
komprenis, ke la eksplodo kazis al la tibeta popolo
bonefikan timon por la fremduloj.
230
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
Pro la mizera stato de majoro Pike la trupo nur mal-
rapide progresis. La transporto postulis grandan zorgon
kaj singardemon, kvankam la kompatindulo mem e ne
unu momenton al ili kazis enaojn a malagrablaojn.
La demandoj, kiujn Camphuis kaj Tom Hutley ripete al
li faris, ajne ne penetris al li kaj la nura intereso, kiun
li montris, rilatis al la manaoj, kiujn oni kun plej gran-
da singardemo kaj en malgrandaj kvantoj al li donis.
Nokte Camphuis kaj Tom lavice gardis kaj tio faris la
vojaon tiel laciga, ke ili fine per ojkrio salutis la ekvi-
don de la Ozjilipla-montpasejo. La vojao daris kvar
tagojn kaj kiam ili irka tagmezo atingis la landlimon,
la ineniero sciis, ke la plej granda suferado jam finiis.
i tie li dankis amba tibetanojn pro ilia eskortado, kiel
li in entile nomis. Lia entileco restis nerespondita; ne
parolante unu vorton kaj ne salutante, la Tasji-lamao kaj
la gvardiestro turnigis siajn evalojn kaj galope komen-
cis la revojaon.
Camphuis longe postrigardis ilin, okupita de multegaj
pensoj. Li denove preterpasigis al sia spirito iujn oka-
zintaojn, kiuj ligis lian memoron al la sankta kaj mistera
Tibero, is fine la voo de Tom lin vekis el lia reva medi-
tado.
Nun ni mem devos konduki la lamaojn, sinjoro, ri-
markigis Hutley.
231
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
Jes kaj ni maros flanke de niaj evaloj, respondis
Camphuis per distrita voo. Kiam li deevaliis, lia rigar-
do falis sur la monumenton, dediita al la memoro de
vivanta mortinto.
In memoriam Edward Pike ... li latvoe legis, mon-
trante la surskribon al Tom.
Jes, tiun tonon ni nun povas forigi, malgaje rimar-
kigis Tom.
Ho, ne tuu in, kontrais Camphuis kun serioza
voo. i estis la unua kazo por la malkovro de la se-
kreto de Dalai-lamao. ar mi legis la surskribon, mi eks-
ciis, ke iu Edward Pike pereis en Tibeto kaj kvankam tio
i pruvigis ne vera, i tamen donis signifon al la nomo,
kiun citis Amn Hoe kaj naskis en mi suspektojn. Kaj
krome, kara amiko, majoro Pike estas kvaza mortinta;
en Tibeto li spirite mortis, malgra tio, ke ni ojas, ke li
korpe reviviis ... .
Tion dirante li forovis la litkovrilojn, kiuj kovris la
kompatindan anglon. Pro la malvarmo Pike malfermis la
okulojn kaj afable jesante al li, Camphuis kun emocia
voo finis: Ni reiras, majoro, hejmen, hejmen.
Edward Pike vagigis sian senespriman rigardon de
Camphuis al Tom Hutley kaj per kruda, rompita voo li
respondis:
Jes, jes, al Erment, tagvojaon sude de Thebe, mi
diras; tagvojaon sude de Thebe ...
232
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
FINPAROLO
a reveno de majoro Pike inter la vivantojn kom-
Lpreneble kazis grandan sensacion en la angla-hin-
duja socio. Kiam kelkaj urnaloj postulis oficialan esplo-
ron kaj revenon, anka la angla registaro adigis sian
voon. i tamen estis modera voo, kiu admonis al kvie-
to kaj kiu la faktojn reduktis al iliaj veraj proporcioj. i
trankviligis la publikan opinion certigante, ke oni postu-
los kontentigon de la tibeta registaro, sed samtempe de-
klaris, ke kiom ajn bedarinda estas la sorto de la kom-
patinda oficiro kaj kiom ajn da kialoj efektive ekzistas
por malkae montri la eneralan indignon, la politikaj
interesoj de Anglujo en la Oriento postulas takton kaj
pacemon.
Per i tiu deklaro la historio oficiale finiis, kialo por
la grandaj urnaloj in meti en sian arkivon. En rondoj,
en kiuj majoro Pike antae troviis, lia terura historio
tamen restis aktuala. La fino de la aventuro, la ekscitaj
okazintaoj en Potala, la liberigo de la oficiro kaj la rolo
kiun Camphuis kaj Tom Hutley ludis, kazis multajn
sensencajn famojn, kiuj grandparte naskiis el la eksci-
tita fantazio.
233
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
La realo havis nenion komunan kun tiu sensencao.
Majoro Pike en Calcutta estis flegata en instituto por
imbeciloj, kie oni duonjaron lin observis kaj poste lin
deklaris neresanigebla kaj nedanera . Lia spirito res-
tis en la tempo, kiam li iun esperon por reakiri la libere-
con metis sur la posedon de la papiruso, kiu menciis la
ekziston de la sekreto de Radianta Lotuso kaj la nuraj
vortoj, kiujn li kelkfoje eligis, iam senane restis: Al
Erment, tagvojaon sude de Thebe ...
George Camphuis kaj Tom Hutley dum kelkaj semaj-
noj estis la herooj de Calcutta. La ineniero estis inviti-
ta al la vicreo, kiu nome de la registaro lin dankis pro
lia konduto. Tutan semajnon li restis la centro de la so-
cieta vivo en Calcutta, sed tio lin tiel lacigis, ke li sin sen-
tis malarita de peza premo, kiam li povis suripii sur
Crainsborough, kiu post belega marvojao fine lin sur-
bordigis en Rotterdam.
Du monatojn post lia reveno en Nederlando, la angla
registaro skribis la finon de la aventuro de Camphuis. i
resumiis en nur malmultaj linioj, kiuj al li sciigis, ke al
Lia Rea Moto George V plais lin kavalirigi en la Or-
denon de sankta Georgo kun la drako rekompence de
la kuraa kaj vivdanera savo de angla subulo.
Tom Hutley ricevis oran pohorloon kaj monan re-
kompencon, pro kio li estis tiel kontenta, ke li tuj sin de-
klaris preta kazi duan tondradeton en Potala.
234
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
www.omnibus.se/inko
ISBN 91-7303-197-6
235
[ Pobierz całość w formacie PDF ]