[ Pobierz całość w formacie PDF ]
malgranda karavano formis Tom Hutley kaj la gvardies-
tro, kiu evidente ne estis tre trankvila sub la murdemaj
rigardoj, per kiuj lin gardis la anglo.
Nenie en la �irka�o a� sur la vojo iu vidi�is. Camphuis
komprenis, ke la eksplodo ka�zis al la tibeta popolo
bonefikan timon por la fremduloj.
230
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
Pro la mizera stato de majoro Pike la trupo nur mal-
rapide progresis. La transporto postulis grandan zorgon
kaj singardemon, kvankam la kompatindulo mem e� ne
unu momenton al ili ka�zis �ena�ojn a� malagrabla�ojn.
La demandoj, kiujn Camphuis kaj Tom Hutley ripete al
li faris, �ajne ne penetris al li kaj la nura intereso, kiun
li montris, rilatis al la man�a�oj, kiujn oni kun plej gran-
da singardemo kaj en malgrandaj kvantoj al li donis.
Nokte Camphuis kaj Tom la�vice gardis kaj tio faris la
voja�on tiel laciga, ke ili fine per �ojkrio salutis la ekvi-
don de la Ozjilipla-montpasejo. La voja�o da�ris kvar
tagojn kaj kiam ili �irka� tagmezo atingis la landlimon,
la in�eniero sciis, ke la plej granda suferado jam fini�is.
�i tie li dankis amba� tibetanojn pro ilia eskortado, kiel
li �in �entile nomis. Lia �entileco restis nerespondita; ne
parolante unu vorton kaj ne salutante, la Tasji-lamao kaj
la gvardiestro turnigis siajn �evalojn kaj galope komen-
cis la revoja�on.
Camphuis longe postrigardis ilin, okupita de multegaj
pensoj. Li denove preterpasigis al sia spirito �iujn oka-
zinta�ojn, kiuj ligis lian memoron al la sankta kaj mistera
Tibero, �is fine la vo�o de Tom lin vekis el lia reva medi-
tado.
Nun ni mem devos konduki la lamaojn, sinjoro, ri-
markigis Hutley.
231
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
Jes kaj ni mar�os flanke de niaj �evaloj, respondis
Camphuis per distrita vo�o. Kiam li de�evali�is, lia rigar-
do falis sur la monumenton, dedi�ita al la memoro de
vivanta mortinto.
In memoriam Edward Pike .�.�. li la�tvo�e legis, mon-
trante la surskribon al Tom.
Jes, tiun �tonon ni nun povas forigi, malgaje rimar-
kigis Tom.
Ho, ne tu�u �in, kontra�is Camphuis kun serioza
vo�o. �i estis la unua ka�zo por la malkovro de la se-
kreto de Dalai-lamao. �ar mi legis la surskribon, mi eks-
ciis, ke iu Edward Pike pereis en Tibeto kaj kvankam tio
�i pruvigis ne vera, �i tamen donis signifon al la nomo,
kiun citis Am�n Hoe� kaj naskis en mi suspektojn. Kaj
krome, kara amiko, majoro Pike estas kvaza� mortinta;
en Tibeto li spirite mortis, malgra� tio, ke ni �ojas, ke li
korpe revivi�is .�.�. .
Tion dirante li for�ovis la litkovrilojn, kiuj kovris la
kompatindan anglon. Pro la malvarmo Pike malfermis la
okulojn kaj afable jesante al li, Camphuis kun emocia
vo�o finis: Ni reiras, majoro, hejmen, hejmen.
Edward Pike vagigis sian senespriman rigardon de
Camphuis al Tom Hutley kaj per kruda, rompita vo�o li
respondis:
Jes, jes, al Erment, tagvoja�on sude de Thebe, mi
diras; tagvoja�on sude de Thebe .�.�.
232
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
FINPAROLO
a reveno de majoro Pike inter la vivantojn kom-
Lpreneble ka�zis grandan sensacion en la angla-hin-
duja socio. Kiam kelkaj �urnaloj postulis oficialan esplo-
ron kaj reven�on, anka� la angla registaro a�digis sian
vo�on. �i tamen estis modera vo�o, kiu admonis al kvie-
to kaj kiu la faktojn reduktis al iliaj veraj proporcioj. �i
trankviligis la publikan opinion certigante, ke oni postu-
los kontentigon de la tibeta registaro, sed samtempe de-
klaris, ke kiom ajn beda�rinda estas la sorto de la kom-
patinda oficiro kaj kiom ajn da kialoj efektive ekzistas
por malka�e montri la �eneralan indignon, la politikaj
interesoj de Anglujo en la Oriento postulas takton kaj
pacemon.
Per �i tiu deklaro la historio oficiale fini�is, kialo por
la grandaj �urnaloj �in meti en sian arkivon. En rondoj,
en kiuj majoro Pike anta�e trovi�is, lia terura historio
tamen restis aktuala. La fino de la aventuro, la ekscitaj
okazinta�oj en Potala, la liberigo de la oficiro kaj la rolo
kiun Camphuis kaj Tom Hutley ludis, ka�zis multajn
sensencajn famojn, kiuj grandparte naski�is el la eksci-
tita fantazio.
233
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
La realo havis nenion komunan kun tiu sensenca�o.
Majoro Pike en Calcutta estis flegata en instituto por
imbeciloj, kie oni duonjaron lin observis kaj poste lin
deklaris neresanigebla kaj nedan�era . Lia spirito res-
tis en la tempo, kiam li �iun esperon por reakiri la libere-
con metis sur la posedon de la papiruso, kiu menciis la
ekziston de la sekreto de Radianta Lotuso kaj la nuraj
vortoj, kiujn li kelkfoje eligis, �iam sen�an�e restis: Al
Erment, tagvoja�on sude de Thebe .�.�.
George Camphuis kaj Tom Hutley dum kelkaj semaj-
noj estis la herooj de Calcutta. La in�eniero estis inviti-
ta al la vicre�o, kiu nome de la registaro lin dankis pro
lia konduto. Tutan semajnon li restis la centro de la so-
cieta vivo en Calcutta, sed tio lin tiel lacigis, ke li sin sen-
tis mal�ar�ita de peza premo, kiam li povis sur�ipi�i sur
Crainsborough, kiu post belega marvoja�o fine lin sur-
bordigis en Rotterdam.
Du monatojn post lia reveno en Nederlando, la angla
registaro skribis la finon de la aventuro de Camphuis. �i
resumi�is en nur malmultaj linioj, kiuj al li sciigis, ke al
Lia Re�a Mo�to George V pla�is lin kavalirigi en la Or-
denon de sankta Georgo kun la drako rekompence de
la kura�a kaj vivdan�era savo de angla subulo.
Tom Hutley ricevis oran po�horlo�on kaj monan re-
kompencon, pro kio li estis tiel kontenta, ke li tuj sin de-
klaris preta ka�zi duan tondradeton en Potala.
234
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
www.omnibus.se/inko
ISBN 91-7303-197-6
235
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
